นิทานเรื่อง : น้ำตาเมีย
พอถึงบ้าน ครูเพิ่มศักดิ์ก็มิได้บอกกับแม่ว่าตนแต่งงานแล้ว เพิ่มศักดิ์กับฝ้ายศักดิ์ช่วยกันปิดบังแม่จึงรบเร้าให้เพิ่มศักดิ์แต่งงานกับ สุปรานีแม่หม้ายลูกติดเป็นชายหนึ่งคนชื่อ พิซซ่าเพิ่มศักดิ์ก็ยอมเพราะแม่ก็เอ็นดู เจ้าพิซซ่า เหลือเกินซึ่งฝ้ายศักดิ์ก็ได้แต่งงานกับ นังจื้นน้องสุปรานี เหมือนกันพอแต่งงานกันแล้ว ครูเพิ่มศักดิ์ ฝ้ายศักดิ์ และนังจื้นก็ได้เก็บข้าวของไปสอนที่ อ.พล บ้านวังหิน ปล่อยให้ 3คนนั้นอยู่บ้านที่อุดรฯ
พอไปถึง เพิ่มศักดิ์ก็ได้พบรักกับคำหล่า น้องของ ผ.อ. โรงเรียนบ้านวังหิน ซึ่งคำหล่า ได้อกหักจาก ณัฐลูกของแม่ผู้ใหญ่ ซึ่งวันที่คำหล่าอกหักนั้นแม่ของณัฐได้ชี้หน้าด่าดูถูกต่างๆนาๆทั้งที่ คำหล่าได้รับคำสัญญาจากจากณัฐ ว่ารัก คำหล้าเหลือเกิน แต่เมื่อวันที่ขณะผ้าป่าจากรุงเทพฯซึ่งประธานผ้าป่าคือ ณัฐ นั่นเอง ณัฐ ได้แต่งงาน อรอาภา(น้องสาวของกาญจนา)ไปแล้ว คำหล่าได้อกหักแล้วเพิ่มศักดิ์ได้เจอจึงพบรักกับเพิ่มศักดิ์ นี่คือที่มา
พอทอดผ้าป่าเสร็จ อรอาภาได้กลับกรุงเทพฯ และได้ไปบอกให้กาญจนาทราบว่าผัวของพี่ได้มีเมียอยู่ที่ อ.พล บ้านวังหิน กาญจนาโกรธจัดพอรู้ข่าวจึงรีบบึ่งมาที่ อ.พล บ้านวังหิน ทันที ในใจคิดว่า มิน่าไปตั้งหลายเดือนเงินก็ไม่ส่งมาสักบาท
ฝ่ายแม่ของเพิ่มศักดิ์และสุปรานีเกิดคิดถึงผัวขึ้นมาได้ชวนกันไปที่บ้านวังหิน ไปเยี่ยมเยียนไปถึงก็ได้โอบกอดผัวที่รัก และประสบกับกาญจนาพอดีจึงเกิดการทะเลาะวิวาทตบตีกันเป็นการใหญ่ แต่ในที่สุดก็ยุติลงตรงที่นางกาญจนาได้เอ่ยปากบอกให้ผัวทำเรื่องย้ายกลับกรุงเทพฯแต่ก็ไม่ได้มีแต่เรื่องเดียว เพิ่มศักดิ์ได้ถูกไล่ออกจากการเป็นครูเพราะนอกจากจะมีเรื่องทางครอบครัวแล้วเพิ่มศักดิ์ยังมีคดีที่ยักยอกเงินของโรงเรียนไปอีกหลายบาท
เพิ่มศักดิ์ อยู่กับ กาญจนาที่กรุงเทพฯไท่นานกิจการร้านของกาญจนาก็ทรุดลงเพราะ ผัวได้แอบขโมยของในร้านไปกินจนแทบไม่เหลือ และเมาทุกวันและได้ตบตี กาญจนาจนทนไม่ไหว ผัวได้ซัดเซพเนจรไปทั่วจนไปอยู่กับ คำหล่ากาญจนาแทบ อกแตกตาย คิดถึงวันที่รักกันแรกๆ กาญจนาเป็นเศรษฐี ได้ส่งเสียเพิ่มศักดิ์จนเป็นครู นางพร่ำรำพันต่างๆนาๆน้ำตาของเมียได้รินหลั่งอาบไหลของแก้มสะอึกสะอื้นของหน้าร้านที่ใกล้จะเจ๊ง คิดไปแล้วก็เศร้าแทนเนาะ...
ข้อคิด- อันการเลือกคู่นั้น ควรเลือกให้ดี และให้นานที่สุด จะได้คู่ตนพึงพอใจ
- กรรมใดใครก่อ ย่อมได้รับผลกรรมนั้น พึงทำแต่ความดีกันเถอะหมู่เฮา
ภาส ศิษย์พี่ ร่วมอนุรักษ์วัฒนธรรมความเป็นอีสานด้วยจิตวิญญาณที่สำนึกรักบ้านเกิด